КАХАНАЙ БЕЛАРУСІ - ПРЫСВЯЧАЕЦЦА! "БЕЛАЯ РУСЬ". Аўтарская тэма беларускага паэта ...

Як тваё здароўя мама дарагая?
* * * * *Станислав Тарашкевич
Як тваё здароўя мама дарагая? *
І прабач што доўга я не слаў паклон *
Думаю што хутка да цябе прыеду * *
Сынок твой нядбайны хоць на пару дзён *
* * * * * * * *Жыццё наша ціха цячэ дзякуй Богу *
* * * * * * * *Часта успамінаю Іўе і цябе *
* * * * * * * *Як тады знянацку грану на падмогу *
* * * * * * * *На рамонт я хаты старэнькай твае *
Новы Год у нас, і выпалі марозы *
Хоць заліў і рэчкі не сталі яшчэ *
Кідаю ў печку дровы із бярозы *
Гляджу на агеньчык, бачу як у сне *
* * * * * * * *Бачу родну вёску бегаў басаногім
* * * * * * * *Бачу тую рэчку дзяцінства праплыло
* * * * * * * *Памятаю гэты бедны край убогі
* * * * * * * *І электралямпу, што прышла ў сяло
Успамінаю нага жыццё ў галечы *
І размах будоўлі вёсак гарадоў *
Як занёс мяне сюды лес чалавечы * *
На далёкі захад пад Палескі кроў *
* * * * * * * *Не вярнуся ў Іўя я ужо ніколі * *
* * * * * * * *Хоць душа і рвецца назад не вярнусь *
* * * * * * * *І не буду кветак сабіраць у полі
* * * * * * * *Дарагое Іўе мая Беларусь
Хоць чяпер кахаю Іўе яшчэ болей *
Сенажаці рэчкі палі і сяло *
Не забуду гэта я ужо ніколі
Штоб са мной на свеці далей не было
* * * * * * * *Перасталі шпарка бегаць мае ногі * *
* * * * * * * *Болей не шукаю лёгкай я дарогі *
* * * * * * * *Шмат у жыцці бачыў ружаў і шыпоў *
* * * * * * * *Ад маіх памылак стыне ў жылах кроў
Сёння хочу ціха крочыць па дарозе *
Не ламацца з дуру як той буралом *
Жыць хачу спакойна, а не па трывозе
Бегаць я не буду болей напралом
* * * * * * * *Жыццё павучыла і скажу рашуча *
* * * * * * * *А пражыў не мала шейсцьдзесят гадкоў *
* * * * * * * *Не шукайце людзі ружы без калючак *
* * * * * * * *І не пакідайце родных берагоў! *
І мяне даруйце за гэтую аткрытасць *
Не шукайце шчасця страціў марна дні * ,
Будзе і багацце будзе вам і сытасць *
У чужой старонцы мы заўжды адны
* * * * * * * *Як тваё здароўя мама дарагая
* * * * * * * *І Прабач што доўга я не слаў паклон * * * * * * *
* * * * * * * *Можа як зімою зноў к табе прыеду *
* * * * * * * *Сынок твой нядбайны хоць на пару дзён *
Вам дапабачэнне родныя прасторы * *
І калі не ведаю зноў сюды прыду *
А цяпер паеду на, далёкі захад
Каб пабачыць мора, чаяк і ваду...