Носяць пчолы мед да ночы
Зацвіў *сад, *усё у кветках,
Кветак пах кругом *стаіць,
Хутка плошча ўсяго сада,
Пылам кветак задыміць.
* * * * * *Каліж з'явіцца, дзесь хмарка ,
* * * * * *Дзень *пяшчотна *разбярэ ,
* * * * * *Ну а сад, белагаловы
* * * * * *Пылам *кветак прэ і прэ.
Узыйшло *сонца, *сад *працуе,
Гудзяць пчолы *і *шмялі,
Збор наладзілі вялікі,
Пасля сада, *ідуць палі.
* * * * * *Сонца *з *рання, слепіць вочы,
* * * * * *Цяплом дышыцца зямля,
* * * * * *Носяць пчолы , *мед да ночы,
* * * * * *Зелень крые ўсе паля.
А ў саду, шчэ нікагутка,
Толькі *ў пчол, *працоўны дзень,
Мёд збіраюць, яны хутка,
Тут наказваюць *за лень.
*І хто гэта ўсё сатварыў?
Станислав Тарашкевич
Чырвонае сонца на краі
І хтось гэты шар распаліў,
Шумліва раскідвае хвалі,
Прахладаю вее заліў.
* * * * * *Утульнай, шырокай, сцяною
* * * * * *Па берагу дамба, ляжыць
* * * * * *Гамоніць, заліў з цішынею,
* * * * * *Да берагу лодка спяшыць.
Злятаюцца, чаяк чароды,
Туды, дзе знашлі зацішну,
А з цэнтра, імклівыя воды,
На бераг кідаюць валну.
* * * * * *Спусцілася сонца ў воды,
* * * * * *І толькі праменні ўгары,
* * * * * *Прышлі ўжо ўсе із рыбалкі,
* * * * * *На беразе ставяць шатры.
Сціраюцца светлыя тоны,
Начны падбіраецца змрок,
І вечар замер задумлённы,
Чуваць у цішы кожны крок.
* * * * * *А я, пазіраю на захад,
* * * * * *Мне кажыцца, неба там край,
* * * * * *Ён з краем зямлі, аб'яднаўся
* * * * * *А ў цэнтры, мо ад, а мо рай.
На дамбе стаю, разважаю,
Жыву тут немала гадкоў, *
Аб чым ты гутарыш? *Заліў мой,
і колькі табе *ўжо вякоў ?
* * * * * *Усё неба акуталі зоры,
* * * * * *І хто гэта ўсё сатварыў?
* * * * * *Нябесны, бяздонны абшар
* * * * * *І Куршскі, маленькі заліў .