[S ma Qaraba]

Bir ur?yin *f?ryad?

“Turkem”-dedim,
Dinme! -dedin,
Meni mene yad eyledin.
Tariximi unutdurdun,
Esrlerce qan uddurdun.
“Turkem”-dedim,q?l?nc?n? ise sald?n,
Of demeden nece-nece canlar ald?n.
“Turkem”-dedim,iki boldun bir veteni,
Ureyime daglar cekdin,diddin meni.
“Turkem”-dedim,torpag?m? qan burudu,
”Turkem”-dedim,ustume tanklar yeridi.
Cavidime,Musfiqime”xain”dedin,
Oz yurdundan surgun etdin,gulleledin.
Derd vermisen,sevincimi kem etmisen,
Sen Bozqurdu bir tulkuye yem etmisen.
Unutmusuq,unutmusuq...
Qanicene “baba”deyen biz olmusuq,
Bir cellada boyun eyen biz olmusuq.
Onlar deyib,
Biz susmusuq.
Onlar doyub,
Biz susmusuq.
Susa-susa uduzmusuq...
Bu susmaqla sanma senin bu derdlerin yox olacaq,
Bu susmaqla Gulustanlar,Turkmencaylar coxalacaq.
Susma,dan?s,urekli ol! Huner goster,
Azad olmaq urek ister,huner ister.
Besdir daha! Bu susqunluq,daha besdir,
Bu ses bize Qarabagdan gelen sesdir.
Ax? ne vaxtacan susmal?y?q biz,
Tarixi qan ile yazmal?y?q biz!