СПАДЧЫНА
(И.Лученок - Я.Купала)
Ад прадзедаў спакон вякоў
Нам засталася спадчына;
Памiж сваiх i чужакоў
Яна нам ласкай матчынай.
Аб ёй мне баюць казкi-сны,
Вясеннiя праталiны
I лесу шэлест верасны,
I ў полi дуб апалены.
Аб ёй мне будзiць успамiн
На лiпе бусел клёкатам
I той стары амшалы тын,
Што лёг ля вёсак покатам.
Аб ёй мне баюць казкi-сны,
Вясеннiя праталiны
I лесу шэлест верасны,
I ў полi дуб апалены.
I тое нуднае ягнят
Бляянне-зоў на пасьбiшчы,
I крык варонiных грамад
На могiлкавым кладбiшчы.
Жыве з ёй дум маiх сям'я
I снiць з ёй сны нязводныя...
Завецца ж спадчына мая
ўсяго старонкай роднаю.
__________________
Опять пришла весна. Сейчас Жизнь снова стала светлой сказкой: С Христовым Воскресеньем вас, С великой и прекрасной Пасхой!
|