Марыя Маціёс. Уставайце, мамка... Апавяданьне. Пераклала з украінскай Наталка Бабіна: 1947 (па вайне) Карнілё з шэрым — як зрэб’е — тварам узнік на ганку хаты Шандраў папаўдні. Падперазаны шырокім скураным пасам з выбітай пасярэдзіне зорачкай. Чамусьці бяз шапкі і звычнага вайсковага пляншэту цераз плячо. Выглядаў, бы птушка, якую раптам злавіў, а потым таксама раптам адпусьціў шуляк. 1947 (па вайне)
Карнілё з шэрым — як зрэб’е — тварам узнік на ганку хаты Шандраў папаўдні. Падперазаны шырокім скураным пасам з выбітай пасярэдзіне зорачкай. Чамусьці бяз шапкі і звычнага вайсковага пляншэту цераз плячо. Выглядаў, бы птушка, якую раптам злавіў, а потым таксама раптам адпусьціў шуляк.
І
«Слава Ісусу!» — сказаў Карнілё ўсім Шандрам, і толькі старэйшы зь сям’і, бацька Васіль, чамусьці ні да печы ні да рэчы адказаў «Сапраўды ўваскрос!» Ніхто на яго ані глянуў, ані зьдзівіўся зь яго адказу. «Слава Ісусу!» — сказаў Карнілё ўсім Шандрам, і толькі старэйшы зь сям’і, бацька Васіль, чамусьці ні да печы ні да рэчы адказаў «Сапраўды ўваскрос!» Ніхто на яго ані глянуў, ані зьдзівіўся зь яго адказу... http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=20437&p=1&c2=&combo_calmonth=3&co mbo_calyear=2006